Η πολιτική κρίση, η πτώση του Σαλβίνι και η δημιουργία μιας νέας κυβέρνησης συνασπισμού Πέντε Αστέρων και Δημοκρατικού Κόμματος είναι χωρίς αμφιβολία μια θετική εξέλιξη που όμως, σε καμία περίπτωση δεν αξίζει πανηγυρισμούς.
Και αυτό γιατί όλοι οι παίκτες στο αστικό πολιτικό παιχνίδι στην γειτονική Ιταλία έχουν μέγιστες ευθύνες τόσο για την συνεχιζόμενη κρίση όσο και για την εμφάνιση – και ενίσχυση – ακραίων δεξιών ηγετίσκων στην Ιταλική αλλά και την ευρωπαϊκή σκακιέρα. Από τον Μπερλουσκόνι στην Λέγκα του Βορρά και τον Σαλβίνι… “μια ανάσα δρόμος”. Με την ανοχή του ντόπιου αλλά και του Ευρωπαικού Κεφαλαίου και βέβαια την ενθάρρυνση από μεγάλο μέρος του Λαικού Κόμματος στην Ε.Ε.
Εμείς ομως βλέπουμε και κάτι άλλο: μια νέα ευκαιρία, τόσο για την Ιταλία όσο και για την προοδευτική Ευρώπη. Μια μορφή ανασύνταξης και αντεπίθεσης της Αριστεράς στην γειτονική χώρα, που θα δώσει ουσία και προοπτική στα όνειρα του προοδευτικού δημοκρατικού λαού και θα ενδυναμώσει ουσιαστικά τον αγώνα της Ευρωπαικής Αριστεράς για μια άλλη Ευρώπη χωρίς Σαλβίνι – Μπερλουσκόνι – Όρμπαν και την κλίκα τους.
Ήρθε η ώρα της ανασυγκρότησης της πρωτοπόρας Ιταλικής Αριστεράς να πάρει τα ηνία και να εκθέσει δημόσια τα πραγματικά διλήμματα και τους στόχους της, σε ένα στημένο παιχνίδι που παίζεται στις πλάτες του λάου.