Το πρωινό τηλεφώνημα του Νίκου Παρασκευόπουλου αυτήν την φορά δεν ήταν παρέμβαση, ώθηση και τεκμηρίωση. Δεν ήταν για νέα δράση.
Τα μαντάτα ήταν για την απώλεια του Πρόεδρου του ελεύθερου ΚΕΘΕΑ Γεράσιμου Νοταρά. Του διανοούμενου, αγωνιστή, οραματιστή Γεράσιμου που πίστεψε όσο κανείς άλλος στην θετική αλλαγή των ανθρώπων. Που βοήθησε όσο κανείς άλλος στο κτίσιμο του ΚΕΘΕΑ . Που μας ενέπνευσε να στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις το πρόγραμμα τις αξίες του και τους ανθρώπους του.
Και μετά την αποχώρηση του από τα διοικητικά του Οργανισμού πάντα – μα πάντα! – θα ζητούσαμε την γνώμη του. Με την αυστηρότητα, το χιούμορ και τις φωνές του ο Γεράσιμος κατάφερνε πάντα να βάζει τα θέματα στην σωστή τους διάσταση.
Δύο μεγάλες απώλειες μέσα σε λίγες ώρες. Του Ηλία Νικολακόπουλου και του Γεράσιμου Νοταρά.
Δεν ξέρω αν οι λέξεις «μεγάλες απώλειες» αρκούν. Δύσκολο πράγμα η διαχείριση της απώλειας. Πολύ δύσκολο.
Έχω ανάγκη όσο ποτέ την συμβουλή σου, αγαπημένε μου Πρόεδρε…