Κοινοποίηση

Πόσοι σήμερα θυμούνται τη Μακρόνησο;

Πόσοι πολίτες, προοδευτικοί, δημοκρατικοί, αναγνωρίζουν την σημασία της;

Πόσοι νέοι αντιλαμβάνονται την άρρηκτη σύνδεση του νησιού με την ιστορία αυτού του τόπου;

Η Μακρόνησος δεν είναι ένας τόπος που πρέπει να τιμάται μόνο από αριστερούς, από συντρόφους· μόνο από ανθρώπους που βίωσαν -οι ίδιοι ή τα δικά τους πρόσωπα- ανείπωτα βασανιστήρια, σωματική και ψυχολογική βία, όλα στο όνομα της «αναμόρφωσης», της «θεραπείας» από τη «νόσο» του κομμουνισμού και του «εαμοσλαβισμού».

Η Μακρόνησος πρέπει να τιμάται από όλους τους δημοκρατικούς και προοδευτικούς πολίτες αυτού του τόπου. Κι αυτό, γιατί το μαρτυρικό αυτό νησί και όσα φρικτά συντελέστηκαν εκεί, ρίχνουν φως στις σκοτεινές σελίδες του Εμφυλίου. Ενός κεφαλαίου της ιστορίας που κρύβεται κάτω απ’ το χαλί, ενός κεφαλαίου της ιστορίας που τα παιδιά διδάσκονται επιφανειακά ή και καθόλου.

Ενός κεφαλαίου της ιστορίας που κάποιοι προσπαθούν να ξαναγράψουν.

Δεν πρέπει να ξεχάσουμε τη Μακρόνησο και όσα συμβολίζει.

Δεν πρέπει να αφήσουμε να περάσουν στη λήθη οι τόποι όπου χιλιάδες πολίτες εξορίστηκαν, βασανίστηκαν, εκτελέστηκαν για την ιδεολογία τους· για την άρνησή τους να προδώσουν τα πιστεύω και τους συναγωνιστές τους και να συμμορφωθούν στο καθεστώς.

Η κήρυξη της Μακρονήσου σε αρχαιολογικό χώρο ήταν το πρώτο βήμα, το ελάχιστο, για την απότιση φόρου τιμής σε όσους υπέφεραν εκεί, αλλά και για τη διαφύλαξη της ιστορίας.

Η πρωτοβουλία και οι δράσεις της προηγούμενης κυβέρνησης για την ανάδειξη της Μακρονήσου σε μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO ήταν καίριας σημασίας.

Δεν γνωρίζουμε αν το ζήτημα «πάγωσε», αν οι δράσεις θα συνεχιστούν –γεγονός τουλάχιστον αμφίβολο- ή αν ο φάκελος «Μακρόνησος» θα κλείσει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι απ’ την πλευρά μας, οφείλουμε να συνεχίσουμε την προσπάθεια και τον αγώνα.

Το Σάββατο, 7 Σεπτεμβρίου, σε συνεργασία με τη συλλογικότητα Δρόμος Πολιτισμού – στο Ρέθυμνο, θα πραγματοποιήσουμε ιστορικό περίπατο στη Μακρόνησο, για να αποτίσουμε φόρο τιμής στους αγωνιστές που θυσιάστηκαν για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία. Για να θυμηθούν οι παλιοί και να μάθουν οι νεότεροι.

Το χρωστάμε σ’ εκείνους τους αγωνιστές. Το χρωστάμε στα δικά τους πρόσωπα, το χρωστάμε στην Αριστερά. Μα πάνω απ’ όλα το χρωστάμε στη νέα γενιά.

Γιατί αν ένας λαός αγνοεί την ιστορία του, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να επαναληφθούν κεφάλαια σκοτεινά και απάνθρωπα.


Κοινοποίηση