Κοινοποίηση

Ήταν Τετάρτη. Τετάρτη απόγευμα. Ακριβώς πριν από πέντε χρόνια. Τα τοπικά ΜΜΕ στο Παρίσι άρχισαν να μεταδίδουν μια περίεργη είδηση για εισβολή ενόπλων σε σατιρικό περιοδικό. Σε σατιρικό περιοδικό; Ναι, σε σατιρικό περιοδικό!

Μέσα στις επόμενες ώρες εξελίχθηκε μπροστά στην παγωμένη Γαλλική και παγκόσμια κοινή γνώμη η πρώτη σφαγή του ISIS σε Ευρωπαϊκό έδαφος.

Η επίθεση στο Charlie Hebdo, ένα μαχητικό περιοδικό που δεν δίσταζε να σατιρίζει σκληρά κάθε είδους κατεστημένο και ιδεολογία, όσο καθεστωτική και πλειοψηφική κι αν είναι, δεν αποτέλεσε μόνο την πρεμιέρα του απόλυτου τρόμου στην καρδιά της Ευρώπης: είναι μια ιστορική στιγμή, ένα πλήγμα στην Ευρώπη της ανοχής, της διαφορετικότητας, της κοσμικής παράδοσης. Είναι μια νίκη του θρησκευτικού φανατισμού, μια αιματηρή επικράτηση των πολέμιων της «βλασφημίας», ένα πισωγύρισμα σε έναν νέου τύπου εφιαλτικό μεσαίωνα φανατισμού μισαλλοδοξίας και βίαιης λογοκρισίας.

Όπως Αριστερά δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς να είναι Δημοκρατική, δεν μπορεί να υπάρξει και χωρίς να έχει σταθερό και αδιαπραγμάτευτο μέτωπο σε κάθε μορφή μισαλλοδοξίας αλλά και σε κάθε ρητορική μίσους.

Καμία ρητορική μίσους δεν είναι αθώα, κανένας θρησκευτικός φανατισμός δεν είναι αγνός.

Η σφαγή στο Charlie Hebdo θα μας θυμίζει πάντα πως φανατισμός και μισαλλοδοξία σκοτώνουν, θα μας θυμίζει το καθήκον μας να έχουμε μέτωπο σε κάθε δηλητηριώδη ιδεολογία που εθίζει στο μίσος. Θα μας θυμίζει να διεκδικούμε μια Ευρώπη ελεύθερη από το δηλητήριο κάθε φονταμενταλισμού, κάθε ρατσισμού, κάθε ψευδο-ιδεολογίας μίσους.


Κοινοποίηση