Έχει περάσει ένας αιώνας από το περίφημο “οι καπιταλιστές είναι ικανοί να μας πουλήσουν ακόμα και το σκοινί που θα τους κρεμάσουμε”, που αποδόθηκε (μάλλον εσφαλμένα) στον Λένιν. Και τα πράγματα έχουν, όντως, αλλάξει.
Η καταστροφή της Αμαζονίας, το ξεκλήρισμα του τροπικού δάσους με την τεράστια βιοποικιλότητα, η απερήμωση μιας περιοχής με εμβαδόν όσο 50 Ελλάδες, συνεχίζεται με τέτοια φρικαλέα βουλιμία που έπαψε πια να προσφέρει επιστημονικές ενδείξεις για την επιβάρυνση του ήδη υποβαθμισμένου περιβάλλοντος, σε παγκόσμια κλίμακα…
Σήμερα, τώρα, ζούμε ήδη τις αποδείξεις!
Η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα μετρήθηκε φέτος αυξημένη κατά 700% σε σχέση με την περασμένη δεκαπενταετία. Σε μια σειρά από πόλεις της Βραζιλίας ο όγκος της τέφρας και των αιωρούμενων σωματιδίων καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Τη στιγμή που ο πλανήτης απαιτεί δισεκατομμύρια νέα δέντρα για να απορροφήσει το CO2 σε μια ελπίδα να σταθεροποιήσει το κλίμα του, η Γη χάνει το μεγαλύτερο τροπικό δάσος της.
Η αρχή της αειφορίας παραπαίει. Μαζί της βυθίζεται και η αυταπάτη πως η Γη έχει τον τρόπο να επουλώνει τις πληγές της, μέσα από ένα σύστημα εξισορρόπησης που, καμία ανθρώπινη δραστηριότητα, όσο βάρβαρη κι αν είναι, δεν μπορεί να αποσταθεροποιήσει.
Οι υπερασπιστές των δικαιωμάτων των αυτοχθόνων του Αμαζονίου δολοφονούνται. Η υλοτομία στις αποψιλωμένες περιοχές εντατικοποιείται. Η ανεξέλεγκτη παρανομία συνοδεύεται από λαθροθηρία, ληστρικές μεταλλευματικές δραστηριότητες και υπερβόσκηση.
Όλα για το κέρδος. Με ορίζοντα μερικών ετών, οι επιχειρήσεις που δεν καταφέρουν να κρυφτούν και τόσο καλά πίσω από το ανδρείκελο του Μπολσονάρου πασχίζουν ακάματα να διαψεύσουν το ρητό, «τα σάβανα δεν έχουν τσέπες».
Το μόνο που καταφέρνουν είναι να επιβεβαιώσουν αυτό που λέμε από την αρχή. Ο αγώνας για τη σωτηρία του πλανήτη είναι ένας αγώνας ταξικός.
Σήμερα, στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο, GUE και Πράσινοι ζήτησαν την έκδοση καταδικαστικού ψηφίσματος για το έγκλημα που συντελείται στην Αμαζονία. Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα της Δεξιάς, καταψήφισε την πρόταση.
Γιατί σήμερα, οι καπιταλιστές δεν έχουν καμία διάθεση να σου πουλήσουν το σκοινί που θα τους κρεμάσεις. Προτιμούν να κρεμαστούν μόνοι τους· αρκεί να πάνε χορτάτοι.
Δε θα μας φορέσουν τη θηλιά τους.