«Τα θαύματα κρατάνε τρεις μέρες», λέει μια παλιά παροιμία. Για τους έγκλειστους πρόσφυγες στις δομές, με τις αχαρακτήριστες (ούτε το «άθλιες» δε φτάνει πια για να περιγράψει την έκταση του δράματος που βιώνουν κάθε μέρα και με υψηλότερη ένταση) συνθήκες διαβίωσης, όλοι ελπίζαμε ότι θα κρατήσουν περισσότερο. Κάποιοι μέχρι να περάσει η κρίση· και κάποιοι άλλοι, μέχρι να βρεθεί μια λύση.
Δεν κράτησαν. Τα 23 κρούσματα του κορωνοϊού στη Ριτσώνα, που εμφανίστηκαν μονομιάς, επαλήθευσαν τις χειρότερες προβλέψεις που η κυβέρνηση Μητσοτάκη προσπάθησε μάταια να σπρώξει κάτω από το χαλί. Της ελληνικής κοινωνίας, των ευρωπαϊκών οργάνων, της διεθνούς κοινής γνώμης.
Ο επιπολασμός στον πληθυσμό των camps δεν πρόκειται να ακολουθήσει την «αισιόδοξη, γραμμική αύξηση» που ευαγγελίζεται ο κύριος Τσιόδρας. Η πυκνότητα, η μηδενική υγειονομική μέριμνα, η απουσία τεστ προσβολής από τον ιό, η αδιαφορία όλων των «αρμόδιων φορέων» επαληθεύουν τις κραυγές της αντιπολίτευσης για «υγειονομική βόμβα». Το ερώτημα δεν ήταν ποτέ αν αυτή η βόμβα θα σκάσει. Το ερώτημα ήταν πότε και με πόση ένταση.
Τώρα, την «ώρα μηδέν +1», που λένε και οι επιδημιολόγοι, η κυβέρνηση πρέπει να παραμερίσει τις ιδεολογικές μονομανίες της, να αγνοήσει το γεγονός ότι όλες οι φωνές προειδοποίησης προέρχονταν από την Αριστερά και να κάνει αυτό που έπρεπε να έχει κάνει μήνες νωρίτερα:
Να ελέγξει όλους τους πρόσφυγες στις δομές με κιτ διάγνωσης.
Να περιθάλψει άμεσα – και με συνθήκες που αρμόζουν σε ανθρώπους – τους πάσχοντες.
Να απομονώσει τους φορείς, και όχι ολόκληρο το γενικό πληθυσμό.
Να αποσυμφορήσει τα camps επιλέγοντας την προσωρινή λύση της φιλοξενίας σε ξενοδοχεία – με μίσθωση και όχι με την ολοκληρωτική επιλογή της επίταξης.
Να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να απαιτήσει από την Κομισιόν την επιτάχυνση της διαδικασίας μετεγκατάστασης των ευάλωτων ομάδων με δίκαιο διαμοιρασμό στα κράτη μέλη.
Να αξιοποιήσει την τεχνογνωσία των ανθρώπων που διαχειρίστηκαν το προσφυγικό την εποχή της απόλυτης έξαρσης.
Να ενισχύσει τη λειτουργία των εξωτερικών ιατρείων στα ΚΥΤ.
Να λειτουργήσει – όχι μόνο να ανακοινώσει – τα εξωτερικά ιατρεία πρώτης αξιολόγησης που βρίσκονται στη Λέσβο, τη Χίο και τη Σάμο.
Να επαναφέρει το υγειονομικό προσωπικό που έστειλε «στα σπίτια του» επειδή έληξαν οι συμβάσεις τους και «δεν ήταν πλέον απαραίτητοι».
Στη Μυτιλήνη, μέσα και έξω από το ΚΥΤ της Μόριας βρίσκονται σήμερα πάνω από 25.000 άνθρωποι αφημένοι στο έλεος της πανδημίας και την ελπίδα ενός νέου θαύματος.
Δε θα συμβεί. Δε χρειάζεται να είναι κανείς μάντης κακών για να καταλάβει ότι η επόμενη μεγάλη έκρηξη προοιωνίζεται για εκεί. Την εξασφάλισαν:
Η στέρηση του ΑΜΚΑ στους πρόσφυγες, από τον υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων κ. Βρούτση (ο οποίος, κατόπιν εορτής, έσπευσε να τον επαναφέρει – προσωρινά – και ακόμα να μην έχει καταφέρει να τον εξασφαλίσει για το σύνολο του προσφυγικού πληθυσμού).
Η κατάργηση του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, από ένα πείσμα και μια ιδεοληπτική εμμονή του ίδιου του πρωθυπουργού.
Η κήρυξη πολέμου στους νησιώτες από τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Χρυσοχοΐδη, με τις φαεινές ιδέες των επιτάξεων, της αποστολής των ΜΑΤ και της απόπειρας επιβολής κλίματος στρατιωτικού νόμου.
Η διάλυση του υγειονομικού ιστού με τις απολύσεις του προσωπικού και το τσουβάλιασμα όλων των ΜΚΟ στην κατηγορία των «δυνητικών απατεώνων που βρίσκονται εκεί για να κάνουν μπίζνες».
Η επαμφοτερίζουσα στάση του κυρίου Μηταράκη, υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου, που, κυριολεκτικά, δεν ξέρει τι να απαιτήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μόλις χτες μας εντυπωσίασε με την τοποθέτησή του απέναντι στην επίτροπο Γιοχάνσον, όταν, μέσα σε λίγα λεπτά δήλωσε ότι: δεν υπάρχουν έτοιμες δομές στην ενδοχώρα για να μεταφερθούν οι πρόσφυγες. Η μεταφορά στην ενδοχώρα δεν είναι καλή ιδέα καθώς εκεί υπάρχουν κρούσματα ενώ στα νησιά όχι. Η μεταφορά τους στην ενδοχώρα είναι πρακτικά δυνατή αλλά θα δυσχεράνει πολιτικά τη θέση της Ελλάδας στο ζητούμενο της επιστροφής τους στην Τουρκία, αν δεν δικαιούνται άσυλο.
Όσο ξηλώνεται το στρίφωμα, τόσο ευκολότερο είναι για τον καθένα μας να καταλάβει ποιος είναι ο πραγματικός ιδεολογικό πυρήνας της κυβέρνησης στο προσφυγικό ζήτημα. Κι αν ακόμα όμως δεν είχατε καταλάβει τίποτα ως τώρα, η χθεσινή ανακοίνωση του συμπαθούς κ. Τσιόδρα έβαλε τα πράγματα στη θέση τους, με τον τρόπο που μόνον η «λανθάνουσα γλώσσα» μπορεί:
«Σήμερα ανακοινώνουμε 27 νέα κρούσματα στην χώρα μας και επιπλέον 23 στη δομή φιλοξενίας προσφύγων Ριτσώνα».
Σα να λέμε, «27 άνθρωποι και 23 πρόσφυγες».
Ευρωπαϊκός τρόπος ζωής – κεφάλαιο δεύτερο.
