15 χρόνια από τότε που ο 15χρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος έπεσε νεκρός στο κέντρο της Αθήνας με μια σφαίρα στην καρδιά από τον αστυνομικό Επαμεινώνδα Κορκονέα, εκτινάσσοντας τον ιστορικό χρόνο σε ταχύτητες που, σε συνδυασμό με τα χρόνια της κρίσης που ακολούθησαν, οδήγησαν μια ολόκληρη γενιά σε βίαιη ενηλικίωση, φέρνοντάς την πρόσωπο με πρόσωπο με τη στυγνή πραγματικότητα της αστυνομικής βίας.
Πέρυσι, μια ακόμη σφαίρα αστυνομικού -στο κεφάλι αυτή τη φορά- κόστισε τη ζωή του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη στη Θεσσαλονίκη, σε μια καταδίωξη για 20 ευρώ.
Ένα χρόνο νωρίτερα, από πυρά αστυνομικών είχε πέσει στο Πέραμα ο 18χρονος Νίκος Σαμπάνης.
Η αστυνομική βία παραμένει μονίμως ατιμώρητη.
Πριν από περίπου ένα μήνα, στο Ευρωκοινοβούλιο η συνεδρίαση της Υποομάδας Παρακολούθησης Δημοκρατίας, Κράτους Δικαίου και Θεμελιωδών Δικαιωμάτων για την αστυνομική βία και τα ανθρώπινα δικαιώματα στα κράτη-μέλη, είχε αναδείξει την έλλειψη κανόνων σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά την αστυνομική βία.
Η αστυνομία οφείλει να λογοδοτεί για την υπέρμετρη χρήση βίας και επιπροσθέτως όπως τονίστηκε και στη συνεδρίαση του Ευρωκοινοβουλίου, πρέπει να εξασφαλιστούν πόροι για εσωτερικούς, αλλά και ανεξάρτητους ελέγχους, καθώς όταν γίνεται εσωτερικός έλεγχος και η έρευνα υλοποιείται από αστυνομικούς ή πρώην αστυνομικούς δεν εξασφαλίζεται η δέουσα ανεξαρτησία.
Σε αυτή τη συνεδρίαση, θέσαμε το ερώτημα αν υπάρχει στα σκαριά κάποια πρωτοβουλία για προώθηση κοινής ενωσιακής πολιτικής.
Στο μεταξύ, 15 χρόνια μετά από εκείνον τον Δεκέμβρη, τότε που παρά τις συντονισμένες προσπάθειες συγκάλυψης και παραπληροφόρησης, χιλιάδες κόσμου πλημμύριζε τους δρόμους όλης της Ελλάδας ενάντια στην αστυνομική βία και αυθαιρεσία, η ατιμωρησία καλά κρατεί.
Δεν μπορεί όμως να συμβαίνει αυτό σε ένα κράτος δικαίου. Δεν θα το επιτρέψουμε.
Θα παλέψουμε στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη ώστε να αποδίδεται δικαιοσύνη, αλλά πρωτίστως να συστηματοποιηθεί η εκπαίδευση των αστυνομικών σε ζητήματα βίας ώστε να μην θρηνήσουμε άλλα θύματα.
