Με ιδιαίτερα μεγάλη συμμετοχή και ουσιαστικό διάλογο πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2025 η δημόσια εκδήλωση της πολιτικής ομάδας της Αριστεράς (Left) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με θέμα «Η αξία της ζωής στην Εργασία σε Ελλάδα και Ευρώπη», την οποία συντόνισε ο Αντιπρόεδρος της ομάδας και ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, Κώστας Αρβανίτης.
Η εκδήλωση ανέδειξε, με επιστημονικά στοιχεία και τεκμηριωμένες παρεμβάσεις, την οξεία κρίση που αντιμετωπίζει σήμερα ο κόσμος της εργασίας: την αλματώδη αύξηση των εργατικών δυστυχημάτων, την υποτίμηση της υγείας και ασφάλειας στους χώρους εργασίας, και την επικίνδυνη κανονικοποίηση συνθηκών που παραβιάζουν το στοιχειώδες δικαίωμα κάθε εργαζομένου να επιστρέφει σώος στο σπίτι του.
«Στην Ελλάδα του 2025 ρισκάρεις τη ζωή σου για να πας στη δουλειά» τόνισε ο Κώστας Αρβανίτης, επισημαίνοντας ότι αυτή η κατάσταση «δεν είναι φυσικό φαινόμενο, αλλά πολιτική επιλογή».
«Πριν λίγο καιρό δεν πίστευα ότι θα μπορούσαμε να βρεθούμε όλοι μαζί σε μια εκδήλωση με καθαρά αριστερή οπτική» σημείωσε ο Κώστας Αρβανίτης, υπογραμμίζοντας ότι η Αριστερά είναι ο χώρος και το κόμμα της εργατικής τάξης.
Αναφερόμενος στον ρόλο της πολιτικής ομάδας της Αριστεράς, είπε ότι η Left «θέλει να ανοίξει αυτή τη συζήτηση από την Αθήνα και να την πάει σε όλη την Ελλάδα», ενώ τόνισε πως η Αριστερά σηκώνει ξανά αυτό το θέμα με στόχο την αλλαγή προτεραιοτήτων και την εξεύρεση πολιτικών λύσεων, ώστε «να χτίσουμε μια κοινωνία όπου δεν θα υπάρχει ανασφάλεια και φόβος στην εργασία».
Υπογράμμισε ότι η εργασιακή πραγματικότητα στην Ελλάδα του 2025 είναι «πολιτική επιλογή της Δεξιάς, μέρος της αντίληψής της για την παραγωγή και τη διανομή του πλούτου». Πρόσθεσε πως η σημερινή υποχώρηση των εργασιακών δικαιωμάτων είναι τόσο μεγάλη «που δεν χωράει ο εγωισμός του “εμείς τα λέγαμε”».
Ο Κώστας Αρβανίτης υποστήριξε ότι «η εργατική τάξη πρέπει να λαμβάνει μερίδιο από την αξία και την υπεραξία και όχι να τα παίρνει όλα το κεφάλαιο», το οποίο «χωρίς εργατική δύναμη δεν παράγει». Ανέφερε ότι σε πολλές χώρες της Ευρώπης υπάρχουν παραδείγματα μείωσης των ωρών εργασίας και ταυτόχρονης αύξησης των αμοιβών και ότι «αυτό δεν είναι ιδεοληψία, αλλά αντίληψη — και μέσα από αυτή θα σωθούν και τα ασφαλιστικά ταμεία».
Παράλληλα, ανέδειξε την ανάγκη για συνεργασίες στον προοδευτικό και δημοκρατικό χώρο, «όπου μπορούμε να συμφωνήσουμε στο βασικό: ότι ένας άνθρωπος πρέπει να πηγαίνει στη δουλειά του χωρίς να ρισκάρει τη ζωή του». Όπως είπε, η συζήτηση αυτή «πρέπει να ξεκινήσει όχι μόνο με τους ανθρώπους της Αριστεράς, αλλά με όλους».
Μεταφέροντας την εμπειρία του από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, περιέγραψε τις δύσκολες διαδικασίες «συγκλίσεων και ενδεχομένως συμβιβασμών», καθώς «ο αντίπαλος είναι ισχυρός, οργανωμένος και φέρνει μέρες του ’30 και του ’40». Υπογράμμισε ότι στο ΕΚ «έχουμε βρει τον τρόπο να είμαστε όλοι μαζί, τα κόμματα της Αριστεράς» και ότι για την αναγκαία αντεπίθεση χρειάζεται «να κάνουμε πολλά βήματα πίσω, για να πιάσουμε το νήμα από την αρχή και να δούμε πού μπορούμε να είμαστε χρήσιμοι στον λαό. Γι’ αυτό είναι η Αριστερά».
Κλείνοντας, ανέφερε πως «η εργασία είναι ο καθρέφτης κάθε πολιτικής λειτουργίας. Αν βλέπουμε φόβο, εξάντληση, σιωπή, τότε κάτι βαθιά πολιτικό έχει διαλυθεί. Κι αυτό παλεύουμε να ξαναχτίσουμε».
«Στο ερώτημα πόση αξία έχει η ανθρώπινη ζωή στην εργασία, δεν ξέρω αν μπορεί να υπάρξει σωστή και αντικειμενική απάντηση τουλάχιστον στη χώρα μας» ανέφερε ο Δήμαρχος Αθηναίων, Χάρης Δούκας, κατά τον χαιρετισμό του στην εκδήλωση και υπογράμμισε ότι αν «σταθούμε μόνο στους αριθμούς – ακόμα κι υπάρχουν καλές προθέσεις – τελικά αποδίδει ελάχιστη αξία».
Ο Δήμαρχος Αθηναίων τοποθετήθηκε κατά του 13ώρου, μίλησε για το γεγονός ότι αυτή η απόφαση της κυβέρνησης απασχόλησε αρνητικά ακόμη και τον διεθνή τύπο και αναφέρθηκε στα παραδείγματα της 4ήμερης εργασίας που πλέον αποτελεί παγκόσμια τάση. Ανέφερε ότι με το νομοθέτημά της η κυβέρνηση έρχεται απέναντι και σε όλα τα επιστημονικά δεδομένα που καταδεικνύουν ότι η μείωση του χρόνου εργασίας συμβάλλει στην αποδοτικότητα, αλλά και στη συλλογική κουλτούρα κατά την εργασία.
Σε ό,τι αφορά στα εργατικά δυστυχήματα, έκανε λόγο για υποκαταγραφή αφού σύμφωνα με όσα καταδεικνύουν τα σωματεία εργαζόμενων καταγράφεται μόλις το 30 με 40% των εργατικών ατυχημάτων. Ο δήμαρχος Αθηναίων τόνισε την ανάγκη εκπόνησης ενός εθνικού σχεδίου δράσης για πρόληψη των ατυχημάτων και δυστυχημάτων ώστε να γίνουν ορατά όλα τα περιστατικά και να υιοθετηθούν οι απαραίτητες πολιτικές.
Στο χαιρετισμό του ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Σωκράτης Φάμελλος υπογράμμισε ότι η Ευρώπη βιώνει μια περίοδο πολλαπλών κρίσεων — γεωπολιτικών, κοινωνικών και κλιματικών — και πως απαιτείται «μια πιο ισχυρή Ευρώπη και μια πιο ισχυρή προοδευτική πολιτική». Τόνισε την αναγκαιότητα ενίσχυσης των προοδευτικών δημοκρατικών συνεργασιών, καθώς αυτές είναι κρίσιμες «για την εργασία, την ειρήνη, το περιβάλλον, την κοινωνία, την Ευρώπη και την Ελλάδα».
Αναφερόμενος στην ελληνική πραγματικότητα, έκανε λόγο για «εργασιακό μεσαίωνα», τον οπoίο εντείνουν οι νομοθετικές επιλογές της κυβέρνησης Μητσοτάκη με το 13ωρο, τις απλήρωτες υπερωρίες, την ελαστική απασχόληση και την ημιαπασχόληση, τους μισθούς πείνας. Υπενθύμισε ότι η Ελλάδα βρίσκεται στη δεύτερη χαμηλότερη θέση σε επίπεδο μέσου μισθού στην Ευρώπη και παραμένει χωρίς συλλογικές συμβάσεις παρά το ότι αποτελούν ευρωπαϊκή κατεύθυνση.
Στάθηκε ιδιαίτερα στα ανησυχητικά στοιχεία των εργατικών δυστυχημάτων, αναφέροντας ότι με 180 θύματα και σχεδόν 300 σοβαρά εργατικά ατυχήματα, δεν μιλάμε για αριθμούς. Μιλάμε για ζωές. Αν συνεχιστεί αυτό, η χώρα θα βρεθεί μπροστά σε ένα νέο μαύρο ρεκόρ. Τόνισε πως «η Ελλάδα των αρνητικών ρεκόρ δεν είναι η Ελλάδα που χρειαζόμαστε».
Ο Σωκράτης Φάμελλος ανέδειξε την ανάγκη για συμμαχία προοδευτικών δυνάμεων στα θέματα εργασίας και κοινωνικής προστασίας «ζητήματα στα οποία δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε» και συνέδεσε τον αγώνα για την ασφάλεια στη δουλειά με τους αγώνες για ειρήνη, κλίμα και περιβάλλον: «Είναι τα πεδία όπου μπορεί να διαμορφωθεί ενιαίος προοδευτικός λόγος και ενιαία δράση στην Ελλάδα».
Κλείνοντας, υπογράμμισε ότι «η κοινωνία μας χρειάζεται ενωμένους. Προοδευτική Ελλάδα είναι η Ελλάδα που δεν θρηνεί εργαζόμενους».
«Χρειαζόμαστε μία πολιτική που να ξέρει με ποιους θέλει να πάει και ποιους θέλει να αφήσει», υποστήριξε ο βουλευτής της Νέας Αριστεράς, Νάσος Ηλιόπουλος τονίζοντας πως οι πολιτικές επιλογές έχουν άμεσο αντίκτυπο στις ζωές των εργαζομένων.
Ο κ. Ηλιόπουλος αποδοκίμασε έντονα το κυβερνητικό επιχείρημα για την υπεράσπιση του νόμου Κεραμέως και της 13ωρης εργασίας στον ίδιο εργοδότη. Εξήγησε ότι το «γιατί να μην δώσουμε δυνατότητα για παραπάνω μισθό» λειτουργεί ως εκβιασμός προς τους εργαζόμενους «για να δεχτούν χειρότερες εργασιακές συνθήκες με πιθανή ανταμοιβή”, η οποία “συνδέεται με τους υλικούς όρους διαβίωσης στη χώρα».
Αναφερόμενος στο δραματικό αποτύπωμα των εργατικών δυστυχημάτων, σχολίασε τη δήλωση του υπουργού Άμυνας Νίκου Δένδια περί «συνήθειας στα φέρετρα με σημαίες». “Για τον εργασιακό χώρο», είπε, «η συνήθεια στα φέρετρα δεν είναι κάτι που έρχεται από το μέλλον — είναι ήδη εδώ. Είναι καθημερινότητα που έχει προκύψει από πολύ συγκεκριμένες επιλογές».
Ο κ. Ηλιόπουλος επισήμανε επίσης την τεράστια ανισορροπία ανάμεσα σε κέρδη και μισθούς στην ελληνική οικονομία: “Η Ελλάδα είναι στις τρεις καλύτερες χώρες της Ευρώπης ως προς τα κέρδη σε ποσοστό του ΑΕΠ και στις δύο χειρότερες ως προς τους μισθούς”.
Κεντρική συμβολή στην εκδήλωση αποτέλεσε η παρουσίαση της έρευνας του Δρ. Ανδρέα Στοϊμενίδη, Αντιπροέδρου Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία (EU-OSHA), που επιβεβαιώνει την υποκαταγραφή των θανάτων στην εργασία στη χώρα, διαπιστώνει κλιμάκωση των εργατικών δυστυχημάτων και αποτυπώνει το νέο εφιαλτικό ρεκόρ ανθρώπινων απωλειών και σοβαρά τραυματιών στους χώρους εργασίας σε ένα περιβάλλον ανθρωπιστικής κρίσης που εξελίσσεται το 2025.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας η κορύφωση των εργατικών δυστυχημάτων στη χώρα μας αποτελεί καθαρά πολιτικό και ιδεολογικό ζήτημα. Οι τρεις τελευταίοι εργασιακοί νόμοι της Κυβέρνησης κλιμακώνουν οργανωμένα την επίθεσή τους σε βασικά δικαιώματα των εργαζομένων που αφορούν στο χρόνο εργασίας και αναψυχής, στις αμοιβές τους και στις συνθήκες υγείας και ασφάλειας στην εργασία.
Η συνεχιζόμενη αύξηση των εργατικών δυστυχημάτων οφείλεται στην ψυχική, σωματική και συναισθηματική εξάντληση των εργαζομένων ως αποτέλεσμα της σκληρής εντατικοποίησης και ελαστικοποίησης της εργασίας που προκαλούν τα προαναφερόμενα μέτρα.
Ο Δρ. Ανδρέας Στοϊμενίδης τόνισε ότι κάθε θάνατος στην εργασία αποτελεί πλήγμα για τη Δημοκρατία, την Κοινωνία και τον Πολιτισμό μας και απαιτεί άμεση δράση για την ανάσχεση της ανθρωπιστικής κρίσης. Υπογράμμισε ότι η εργασιακή ευημερία είναι ολιστική κατάσταση σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ισορροπίας, και ότι η Ελλάδα οφείλει να αναβαθμίσει ουσιαστικά την αξία της ζωής στην εργασία.
Στην παρέμβασή της, η αντιπρόεδρος της ισπανικής κυβέρνησης και Υπουργός Εργασίας Γιολάντα Ντίαθ υπογράμμισε ότι τα εργατικά ατυχήματα «δεν είναι στατιστική, αλλά ανθρώπινες ζωές» και τόνισε ότι η αύξηση των θανατηφόρων περιστατικών στην Ευρώπη δεν είναι θέμα τύχης αλλά συνέπεια της απορρύθμισης, της εντατικοποίησης και της αποδυνάμωσης των ελεγκτικών μηχανισμών.
Ανέφερε ότι η εργασία πρέπει να σημαίνει «ασφάλεια, αξιοπρέπεια και μέλλον» και παρουσίασε τα βήματα που έγιναν στην Ισπανία , όπως αύξηση του κατώτατου μισθού και στοχευμένες πολιτικές για την πρόληψη ατυχημάτων, ως απόδειξη ότι η αλλαγή είναι εφικτή.
Κλείνοντας, τόνισε ότι η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να διαμορφώσει ένα εργασιακό περιβάλλον όπου οι άνθρωποι επιστρέφουν σπίτι ασφαλείς, και δεσμεύτηκε στη συνέχιση της μεσογειακής συμμαχίας για αξιοπρεπή εργασία και δημοκρατία.
«Στόχος μας είναι κανένας θάνατος», είπε η Li Andersson, Πρόεδρος της Επιτροπής Απασχόλησης & Κοινωνικών Υποθέσεων του ΕΚ αφότου παρουσίασε τα σοκαριστικά στατιστικά θανάτων στην ΕΕ. Η κ. Andersson σημείωσε ότι η νομοθεσία είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να υποχρεωθούν οι εργοδότες να επενδύσουν στην Υγεία και Ασφάλεια, και ότι η Αριστερά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εργάζεται ακριβώς προς αυτή την κατεύθυνση. Αναφέρθηκε στις απαραίτητες νέες νομοθετικές πρωτοβουλίες από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή: κανόνες για την ψηφιοποίηση, την τεχνητή νοημοσύνη και τους αλγορίθμους στους χώρους δουλειάς, μέτρα για τους ψυχοκοινωνικούς κινδύνους και το δικαίωμα στην αποσύνδεση, καθώς και την επικαιροποίηση του ευρωπαϊκού πλαισίου για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία.
Παράλληλα, ανέδειξε τη στενή σύνδεση μεταξύ επισφαλών μορφών εργασίας και αυξημένων κινδύνων. «Όσο περισσότερο εξαπλώνεται η επισφάλεια και η αδήλωτη εργασία, τόσο περισσότερα ατυχήματα θα βλέπουμε», είπε, επισημαίνοντας ότι η μάχη κατά της εκμετάλλευσης είναι μάχη υπέρ της προστασίας της ζωής των εργαζομένων.
Η γαλλίδα ευρωβουλεύτρια Leila Chaibi, συντονίστρια εκ μέρους της Left στην Επιτροπή Απασχόλησης & Κοινωνικών Υποθέσεων (EMPL), μίλησε για τις υπεργολαβίες, τους θανάτους στην εργασία, την αύξηση της επισφάλειας, την αλγοριθμική παρακολούθηση και τη δουλειά που γίνεται στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων.
Η κα. Chaibi υπογράμμισε ότι, παρά το θεμέλιο της Οδηγίας-Πλαίσιο του 1989 για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία, η πραγματικότητα της αγοράς εργασίας —με την εκτεταμένη υπεργολαβία και την πλατφορμοποίηση— έχει διαβρώσει την αποτελεσματικότητα της ευρωπαϊκής προστασίας.
Τόνισε ότι η υπεργολαβία οδηγεί σε διάχυση ευθύνης και υποβάθμιση των συνθηκών εργασίας, καλώντας για νέα οδηγία που θα περιορίζει τα επίπεδα υπεργολάβων και θα θεσπίζει κοινή ευθύνη.
Για τις ψηφιακές πλατφόρμες, σημείωσε ότι χρησιμοποιούν τεχνολογία για να αποκρύπτουν εργασιακή εξάρτηση, με σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των εργαζομένων. Η πρόσφατη Οδηγία για την Εργασία σε Πλατφόρμες θεωρείται κρίσιμη νίκη καθώς καταργεί τη «γκρίζα ζώνη» μεταξύ εργαζομένου και αυτοαπασχολούμενου.
Κεντρικό σημείο αποτέλεσε η αλγοριθμική διαχείριση και η χρήση ΑΙ, που –όπως αναφέρθηκε– επιβάλλουν ρυθμούς εργασίας επικίνδυνους για την υγεία, με παραδείγματα όπως τα κέντρα logistics της Amazon. Η Επιτροπή Απασχόλησης ζητά πλέον νέα οδηγία για διαφάνεια, εργατική συμμετοχή, προστασία δεδομένων και εγγυημένο ανθρώπινο έλεγχο.
H Leila Chaibi αναφέρθηκε επίσης στην ανάγκη ενίσχυσης της ευρωπαϊκής δράσης για ψυχοκοινωνικούς κινδύνους, αλλά και στη νέα πρωτοβουλία για την προστασία των εργαζομένων από ακραίες θερμοκρασίες, για την οποία το Κοινοβούλιο θα διατυπώσει επίσημη θέση.
H Verónica Martínez Barbero, Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος του SUMAR (Ισπανία), πρ. ΓΓ Εργασίας, πρ. Επιθεωρήτρια Εργασίας υπογράμμισε ότι η Ευρώπη οφείλει να ενισχύσει την προληπτική προστασία των εργαζομένων, αν θέλει να μειώσει τα εργατικά ατυχήματα και να αντιμετωπίσει τους νέους κινδύνους που απορρέουν από την κλιματική αλλαγή, την ψηφιοποίηση και τις σύγχρονες μορφές οργάνωσης της εργασίας.
Ανέφερε ότι δεν μπορεί να υπάρξει πρόληψη χωρίς την ένταξη των αόρατων εργαζομένων. Οι οικιακοί εργαζόμενοι – κυρίως γυναίκες, σε έναν από τους πιο υποτιμημένους και επισφαλείς τομείς – πρέπει επιτέλους να έχουν πλήρη προστασία, αξιολόγηση κινδύνων, εξοπλισμό και δικαιώματα όπως όλοι οι εργαζόμενοι.
Τόνισε ότι κλιματική κρίση αποτελεί πλέον κίνδυνο στην εργασία και παρουσίασε το ισπανικό μοντέλο που επιβάλλει υποχρεωτικά μέτρα σε ακραίες θερμοκρασίες: αλλαγές ωραρίων, παύση εργασιών, σκιές, νερό, προστασία.
Παράλληλα, υποστήριξε ότι η Ευρώπη χρειάζεται πιο ανθρώπινα ωράρια και συστήματα καταγραφής που να είναι αξιόπιστα, διαφανή και μη παραποιήσιμα, γιατί «οι αόρατες ώρες αρρωσταίνουν και μετατρέπουν τις επιχειρήσεις σε μηχανές κόπωσης».
Κλείνοντας, η Barbero θύμισε ότι η μάχη για την Υγεία και Ασφάλεια δεν είναι «τεχνικό ζήτημα», αλλά μάχη για αξιοπρέπεια, ισότητα και δημοκρατία στην εργασία.
Η Μαρίλη Μέξη, Σύμβουλος Πολιτικών Απασχόλησης και Κοινωνικού Διαλόγου στη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ILO), επεσήμανε ότι η ψηφιοποίηση, η Τεχνητή Νοημοσύνη και η τηλεργασία μετασχηματίζουν το προφίλ των επαγγελματικών κινδύνων: αλγοριθμική επιτήρηση, διαρκής συνδεσιμότητα και κατάργηση των ορίων μεταξύ «εντός» και «εκτός» ωραρίου αυξάνουν το στρες και την εργασιακή εξουθένωση (burn out) κάνοντας επιτακτικό το δικαίωμα της αποσύνδεσης. Η ελαστικοποίηση και η συστηματική υπέρβαση του κανονικού χρόνου εργασίας αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους επαγγελματικούς κινδύνους παγκοσμίως, σημείωσε, και συνδέονται με αυξημένη θνησιμότητα, εργατικά ατυχήματα και ψυχικές διαταραχές. “Αν θέλουμε να μιλάμε σοβαρά για κοινωνική δικαιοσύνη, η ζωή στην εργασία δεν μπορεί να είναι «παράπλευρη απώλεια”, είπε κλείνοντας.
Ο Γιάννης Κουζής, Ομότιμος Καθηγητής Εργασιακών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, τόνισε την ευρωπαϊκή διάσταση του προβλήματος, με εξελίξεις πολύ δυσμενείς για την εργασία, υπογραμμίζοντας την γενικότερη υποβάθμιση των όρων εργασίας και την εργοδοτική παραβατικότητα. Επεσήμανε ότι η Ελλάδα την τελευταία 15ετία καταγράφει τη μεγαλύτερη επιδείνωση των εργασιακών συνθηκών στην ΕΕ, κατέχει ρεκόρ σε θανατηφόρα και σοβαρά εργατικά ατυχήματα, καθώς και υψηλά ετήσια ωράρια εργασίας. Ο κ. Κουζής υπογράμμισε ότι η εντατικοποίηση της εργασίας, η επιμήκυνση των ωραρίων, η φτωχοποίηση των μισθών και η επέκταση επισφαλών συμβάσεων συνδέονται άμεσα με την επιβάρυνση της σωματικής και ψυχικής υγείας των εργαζομένων. Αναφέρθηκε στο φαινόμενο των αυτοκτονιών, όχι μόνο εργαζομένων που έχασαν τη δουλειά τους αλλά και ανθρώπων που βρίσκονταν ακόμη σε στελεχειακή θέση. Τόνισε επίσης την ανάγκη για ουσιαστική συμμετοχή των εργαζομένων, ενίσχυση συλλογικών συμβάσεων, μείωση υπερωριών και διασφάλιση επαρκών μισθών.
O Δημήτρης Πλουμπίδης, τέως Εκπρόσωπος της Ελλάδας για θέματα ψυχικής υγείας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και Ομότιμος Καθηγητής Ψυχιατρικής του ΕΚΠΑ τόνισε τη σημασία της ψυχικής υγείας στους χώρους εργασίας, υπογραμμίζοντας το σλόγκαν του ΠΟΥ ότι «δεν υπάρχει υγεία χωρίς ψυχική υγεία». Ανέφερε ότι οι πολλαπλές πιέσεις στους χώρους εργασίας επηρεάζουν τόσο τη σωματική όσο και τη ψυχική υγεία των εργαζομένων, και επεσήμανε την ανάγκη για προαγωγή της ψυχικής υγείας μέσα από ευαισθητοποιημένες κυβερνητικές πολιτικές και κανόνες. Σημείωσε ότι «το πιο επικίνδυνο για τη διατήρηση των θεσμοθετημένων δικαιωμάτων είναι η καθημερινή αθόρυβη υποτίμησή τους» και παρατήρησε ότι «αποκλείονται όλο περισσότερο τα πολιτικά επικίνδυνα συνδικάτα», γεγονός που υπονομεύει τη δυνατότητα ουσιαστικής συμμετοχής των εργαζομένων.
Την ανάγκη επανασύστασης ισχυρών θεσμών και κανόνων σε διεθνική, διηπειρωτική και παγκόσμια έκταση, που θα προστατεύουν τα εργατικά δικαιώματα, την υγεία και τη ζωή των εργαζομένων, τόνισε ο Τάσος Πετρόπουλος, Εργατολόγος και πρώην Υφυπουργός Εργασίας. Ο κ. Πετρόπουλος υπογράμμισε ότι δεν μπορεί και δεν πρέπει πια ο στόχος να αποτελεί για τις οικονομίες και τις κοινωνίες η μεγέθυνση του ΑΕΠ αλλά κυρίως η μεγέθυνση της ευημερίας. Ο νεοφιλελευθερισμός σαν σύστημα έχει χρεοκοπήσει, δεν παράγει ούτε για τον ίδιο τον καπιταλισμό. Τόνισε ότι η εφαρμογή των διεθνών συμβάσεων εξαρτάται από την θεσμική θωράκιση με κανόνες και συστήματα ελέγχου, με πρόληψη, αποτελεσματικές κυρώσεις και την αναβάθμιση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, καθώς και την προστασία της συνδικαλιστικής ελευθερίας, σε μια περίοδο που τα συνδικάτα κατασυκοφαντούνται με σκοπό να μην υπάρχει έλεγχος και να μην λειτουργήσει το θεσμικό πλαίσιο. Επεσήμανε ότι η κύρωση της Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας 155 από τη χώρα μας με τον ν. 5239/2025, ταυτόχρονα με την καθιέρωση της εργασίας έως και 13 ώρες ημερησίως, δημιουργεί ένα ειρωνικό πλαίσιο ασυμβατότητας με τις διεθνείς αρχές για την υγιεινή και ασφάλεια στην εργασία.
Ο Γενικός Γραμματέας της ΓΣΕΕ, Νίκος Φωτόπουλος, άσκησε σκληρή κριτική στο κυρίαρχο οικονομικό σύστημα, το οποίο χαρακτήρισε άδικο και υπεύθυνο για την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής στην εργασία. Επέκρινε δριμύτατα την κυβέρνηση για αντεργατικές πολιτικές και νόμους που, όπως είπε, αντιμετωπίζουν τους εργαζόμενους ως αναλώσιμους αριθμούς. Τόνισε ότι απαιτείται ανατροπή αυτής της πολιτικής κατάστασης και κάλεσε τις δυνάμεις της κεντροαριστεράς να συγκροτήσουν ένα ευρύ λαϊκό μέτωπο πάνω σε λίγες βασικές αρχές. Προειδοποίησε ότι όποιοι σταθούν εμπόδιο σε αυτή την προσπάθεια θα βρεθούν αντιμέτωποι με την αποδοκιμασία του κόσμου.
Συγκλονιστική ήταν η μαρτυρία του Στέλιου Αφράτη, αδελφού του Μανώλη Αφράτη, ο οποίος έχασε τη ζωή του τον Μάιο του 2020, σε ηλικία 38 ετών, σε επαρχιακό δρόμο του Ρεθύμνου την ώρα που εκτελούσε δρομολόγιο με φορτηγό που δεν πληρούσε τις στοιχειώδεις προδιαγραφές ασφαλείας. Μετά από πολυετή αγώνα εξακολουθεί να αναζητεί δικαίωση για αυτό το έγκλημα.
Στην εκδήλωση, στην οποία παραβρέθηκαν βουλεύτριες και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και της Νέας Αριστεράς, ο πρώην ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου και εκπρόσωποι του Ινστιτούτου Εναλλακτικών Πολιτικών ΕΝΑ και του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς, έγινε πλήθος άλλων παρεμβάσεων, μεταξύ των οποίων από τον Κώστα Γενιδούνια, τη Σταυρούλα Παπαδημητρίου, τον Γιώργο Μακρυνό, τον Γιώργο Γώγο, τον Ηλία Κολλύρη, την Ιλεάννα Σακκά και το Βασίλη Μανωλάκο.
