Το σημερινό μου άρθρο στην Εποχή (6/10/19):
Η ακρόαση του υποψηφίου Αντιπροέδρου της Κομισιόν Μαργαρίτη Σχοινά, την περασμένη Πέμπτη, πήγε –δυστυχώς- όπως αναμενόταν. Ήταν δηλαδή, για κάθε προοδευτικό πολίτη, απογοητευτική.
Ο Μ. Σχοινάς αναλαμβάνει το χαρτοφυλάκιο με τον πλέον αμφιλεγόμενο τίτλο στην πρόσφατη ιστορία του θεσμού: «Προστασία του Ευρωπαϊκού Τρόπου Ζωής»· ένας όρος- ομπρέλα, που φαίνεται να καλύπτει ετερόκλητα πεδία, όπως η εκπαίδευση, η ασφάλεια, η υγεία, αλλά και η διαχείριση των προσφυγικών ροών.
Ο τίτλος αυτός έχει καταδικαστεί από τις περισσότερες από τις πολιτικές ομάδες του Ε/Β (σχεδόν από τους μισούς εκλεγμένους αντιπροσώπους!) ως ξενοφοβικός και ρατσιστικός. Ο κ. Σχοινάς σήμερα, όμως, επέλεξε να τον υπερασπιστεί, αφού πρώτα μας διαβεβαίωσε πως τα ονόματα και οι λέξεις έχουν αξία. Προσπάθησε να ρίξει το βάρος του τι σημαίνει «Ευρωπαϊκός Τρόπος Ζωής» στα άλλα χωράφια, όπως την υγειονομική κάλυψη των ευρωπαίων πολιτών, υπεκφεύγοντας στην ουσία των ερωτημάτων που δέχθηκε.
Ο κ. Σχοινάς έχει σταδιοδρομήσει, εδώ και τρεις δεκαετίες, στην γραφειοκρατία των Βρυξελλών. Ανήκει στη γενιά των πολιτικών-δημοσίων υπαλλήλων που αναμένουν να κληρονομήσουν την Ευρώπη, στη μερίδα αυτή των επιτελικών λειτουργών των ευρωπαϊκών θεσμών που πλέον στόχο έχει μόνο να αυτοτροφοδοτείται και με κενή ευρωκεντρική ρητορική να διαιωνίζει τον εαυτό της στην ηγεσία των μη-αιρετών οργάνων της Ε.Ε., εκμεταλλευόμενη το γραφειοκρατικό impetus θεσμικού της μηχανισμού.
Ο λόγος του, στην ακρόαση, ακροβατώντας στα όρια του ιδιότυπου όσο και παραδοσιακού ευρω-σοβινισμού των Βρυξελλών (δήλωσε άλλωστε απερίφραστα πως, ούτε λίγο ούτε πολύ, ο υπόλοιπος πλανήτης θαυμάζει και ζηλεύει την ευρωπαϊκή πρωτοπορία και τις ευρωπαϊκές αξίες), φάνηκε σχεδιασμένος να καθησυχάσει.
Όχι εμάς, όχι τους προοδευτικούς πολίτες, όχι όσους θορυβήθηκαν από την αποκάλυψη της υπερσυντηρητικής τους ατζέντας.
Αλλά αυτούς που υιοθετούν αυτήν την ατζέντα. Να τους διαβεβαιώσει πως μπορούν να την ενδύσουν με ιμάτια, που θα αποκρύπτουν την αποκρουστική τους κοσμοθεώρηση.
Στο ερώτημα «Απέναντι σε ποιους χρειάζεται προστασία ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής;» η απάντηση που πήραμε ήταν, εν τέλει, απέναντι σε αυτούς που προβληματίζονται με αυτόν τον τίτλο, γιατί για να έχουν πρόβλημα, πάει να πει πως είναι «ακραίοι και λαϊκιστές».
Όταν δε του επεσήμανα πως η ευρωπαϊκή ακροδεξία, η Λεπέν, πανηγύριζε μετά την ανακοίνωση του χαρτοφυλακίου του, ισχυρίστηκε πως με το να ασχολούμαστε με το τι λένε οι ακραίοι, τσιμπάμε το δόλωμα, και παίζουμε το παιχνίδι τους.
Το ότι αυτό έγινε, de facto, όταν, εκ των προτέρων, υιοθέτησαν τη ρητορική και τις θέσεις της άκρας δεξιάς, δεν έδειξε να προβληματίζει τον κ. Σχοινά (αν και ο ορθολογισμός τείνει να συγκαταλέγεται ψηλά στις ευρωπαϊκές αξίες που επικαλέστηκε στην ακρόασή του).
Στην ασυμφωνία μεταξύ θεμάτων του χαρτοφυλακίου του, όπως το προσφυγικό και η ασφάλεια, ο κ. Σχοινάς απάντησε πως σε πολλές χώρες στην Ευρώπη, ανάμεσα τους και η Ελλάδα, οι αρμοδιότητες αυτές εμπίπτουν στο ίδιο υπουργείο. Αυτή η απάντηση είναι ανεπαρκής. Ο κ. Σχοινάς μίλησε πολύ εχθές για τις ευρωπαϊκές αξίες, αλλά μάλλον δεν συμπεριλαμβάνει σε αυτές τον ανθρωπισμό, τουλάχιστον όχι χωρίς ευρωκεντρικούς αστερίσκους.
Όχι, ο ντροπιαστικός τίτλος του χαρτοφυλακίου δεν θα αλλάξει. Και δε θα αλλάξει γιατί ο κ. Σχοινάς, όπως και η κα von der Leyen που τον συνέλαβε, αδυνατούν να συλλάβουν άλλες απόψεις πέραν της συντηρητικής δεξιάς, όσο κι αν αμφότεροι ευαγγελίζονται σεβασμό σε κάθε άλλη άποψη.
Και αυτό είναι λυπηρό. Σε μία Ευρώπη που θέλει να είναι ανθρωπιστική, συμπεριληπτική, με ουσιαστική ισότητα (δικαιωματική, φύλων και ευκαιριών) δεν χωρούν μέτρα και σταθμά.
Και για να κλείσουμε, όπως ο υποψήφιος Αντιπρόεδρος άνοιξε, παραφράζοντας τον Βάρδο: Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο των Βρυξελλών. Ας θυμηθούμε, ακριβώς με ποιες παρασκηνιακές διεργασίες προτάθηκε η κα von der Leyen για τη θέση της Επιτρόπου.
Το έλλειμμα δημοκρατίας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς δεν είναι καθόλου καινούργιο.
Αντιθέτως, είναι τόσο παλιό, που δυσωδεί.
