Δήλωση του Κ. Αρβανίτη με αφορμή το σχόλιο του ΠΘ για τη σημερινή απεργία.
Μετά το πλήθος αντεργατικών ρυθμίσεων που προώθησε η κυβέρνηση μες στο κατακαλόκαιρο, μετά και την πρόσφατη ακύρωση του – ψηφισμένου από τον ΣΥΡΙΖΑ – μέτρου για περαιτέρω αύξηση του κατώτατου μισθού και εν αναμονή του επικείμενου πολυνομοσχεδίου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πάγια άξιος εντολοδόχος του ΣΕΒ, έρχεται να τα βάλει με το ύστατο όπλο των εργαζομένων ενάντια στην αντεργατική πολιτική του· την απεργία.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παίρνει ανοιχτά θέση κατά των απεργιών, πράγμα πρωτόγνωρο για πρωθυπουργό δημοκρατικής χώρας – αλλά σε καμία περίπτωση μη αναμενόμενο για τον συγκεκριμένο – και, αναπαράγοντας το – χιλιοπαιγμένο στις μέρες μας – φληνάφημα περί «σιωπηρής πλειοψηφίας», βρίσκεται στο πλευρό «όσων δοκιμάζονται από τη μειοψηφία που εμμένει σε πρακτικές περασμένων δεκαετιών».
Όπως η απεργία, ας πούμε.
Ή, γιατί όχι, η πενθήμερη, οκτάωρη εργασία με στοιχειώδη, κατώτατο μισθό – που κατακτήθηκε με απεργίες. Κι αυτή ξεπερασμένη είναι.
Οι πολίτες που «δοκιμάζονται», και τους οποίους προσπαθείτε με χυδαίο τρόπο να πείσετε ότι η απεργία δεν τους αφορά, κύριε Μητσοτάκη, είναι αυτοί που σε λίγο καιρό θα «δοκιμαστούν», αλυσιδωτά, βιώνοντας την αδικία και την εκμετάλλευση που θα φέρουν οι αντεργατικές και ακραία νεοφιλελεύθερες πολιτικές σας.
Που απλώς δεν τους έχει «πάρει η μπάλα» ακόμη.
Μπορεί να στοχεύετε στο διαίρει και βασίλευε, μπορεί να ποντάρετε στον ατομικισμό και την ιδιοτέλεια, όμως ο κόσμος της εργασίας θα αντιδράσει.
Με συλλογικότητα, μαζικότητα και οργάνωση.
Στους δρόμους.
