To άρθρο δημοσιεύθηκε πρώτα στην Εφημερίδα Εποχή
Χρειάστηκαν ελάχιστες μέρες το καλοκαίρι του 2019 για να αρχίσει η Νέα Δημοκρατία να ξεδιπλώνει το απάνθρωπο ξενοφοβικό της πρόσωπο. Με πρώτα μέτρα την κατάργηση του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και λίγες μέρες μετά την κατάργηση του ΑΜΚΑ για τους αιτούντες άσυλο, έδειξε χωρίς περιστροφές πως αποκλειστικό μέλημά της ήταν να δυσκολέψει τη ζωή όσων προσφύγων και μεταναστών βρισκόταν ήδη στη χώρα μας, υιοθετώντας τις ακροδεξιές ιδεοληψίες, τις οποίες είχε ήδη φροντίσει να εκμεταλλευθεί στο έπακρο.
Δύο χρόνια μετά, ο απολογισμός της στο προσφυγικό είναι μια κρίση στα νησιά που θα μπορούσε και θα έπρεπε να έχει αποσοβηθεί, άνθρωποι που πετιούνται στον δρόμο κι ένα γαϊτανάκι από τραγελαφικά μπρος-πίσω, όπου πολιτικές ξηλώνονται με την ίδια ευκολία και προχειρότητα με την οποία είχαν εξαγγελθεί.
Όλα αυτά φυσικά με τεράστιο κόστος και θύματα όχι μόνο τους πρόσφυγες, που βιώνουν στερήσεις ακόμη και στοιχειωδών δικαιωμάτων. Θύματα των ακροδεξιών εμμονών περί δήθεν «αποτροπής» είναι και οι ντόπιοι κάτοικοι στις περιοχές εκείνες που είδαν την αποσυμφόρηση να σταματά ξαφνικά το καλοκαίρι του 2019 και τις δομές στα νησιά τους να γεμίζουν και πάλι, χωρίς όμως τις ροές παλαιότερων ετών.
Σαλβινικές πολιτικές
Τώρα, οι ακροδεξιές εμμονές της κυβέρνησης Μητσοτάκη βάζουν σε κίνδυνο και τη διεθνή θέση και το κύρος της χώρας: Μετά από δύο χρόνια συνεπούς ακροδεξιάς πορείας ορμπανικής έμπνευσης υλοποιεί «σκληρή» στροφή, ανεβαίνει πίστα ξενοφοβικής απανθρωπιάς και εισάγει στη χώρα μας και τις πολιτικές του απίθανου Σαλβίνι!
Ενώ η Ευρώπη και ο κόσμος αντιμετωπίζουν την πιθανότητα ενός νέου, απροσδιόριστης έκτασης, προσφυγικού κύματος από το Αφγανιστάν, η Ελλάδα με τον πρόσφατο νόμο Μηταράκη προχωρά στην ποινικοποίηση της έμπρακτης Αλληλεγγύης. Η Ελλάδα της Δημοκρατίας και του Ανθρωπισμού στον δρόμο που πρώτος χάραξε ο ακροδεξιός ιταλός πολιτικός!
Η Ελλάδα, όπως ακριβώς επιχείρησε και ο πρώην υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας, με τον νέο νόμο στην ουσία απαγορεύει την ανθρωπιστική δράση οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, οργανώσεων που τόσες και τόσες ανθρώπινες ζωές έχουν σώσει από βέβαιο θάνατο και στις ελληνικές θάλασσες.
Με την ντροπιαστική αυτή νομοθέτηση η χώρα μας κατάφερε να βρεθεί στο στόχαστρο του κορυφαίου ευρωπαϊκού θεσμού για τα ανθρώπινα δικαιώματα, του Συμβουλίου της Ευρώπης, και συγκεκριμένα της Επιτρόπου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Ντούνια Μιγιάτοβιτς.
Μάλιστα, εκτός από την κριτική της για την «πόρτα» παραβίασης θεμελιωδών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αλλά και διεθνών Συνθηκών που ανοίγει διάπλατα ο νόμος Μητσοτάκη-Μηταράκη, η επίτροπος ήταν καταπέλτης και για την ποιότητα λειτουργίας της Δημοκρατίας στη χώρα μας και στηλίτευσε την εκ των υστέρων προσθήκη της επίμαχης διάταξης, μετά το κλείσιμο της περιόδου δημόσιας διαβούλευσης.
Ο διπλός αυτός διασυρμός της Ελλάδας, τόσο στο επίπεδο του σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου, όσο και στο επίπεδο της ποιότητας της λειτουργίας της Δημοκρατίας έχει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του «ανέμελου», «άριστου» Κυριάκου Μητσοτάκη, δημιουργεί για τη χώρα μας σοβαρούς διεθνείς κινδύνους, και καθιστά επιτακτική τη δημόσια τοποθέτηση της ευρωπαϊκής ηγεσίας, όπως έχουμε ήδη ζητήσει 23 Ευρωβουλευτές από τρεις διαφορετικές πολιτικές ομάδες με ερώτηση που απευθύνουμε προς την Κομισιόν.
Να μην μετατραπούμε σε χώρα–παρία
Κανείς δεν επιτρέπεται να παίζει με το διεθνές κύρος της πατρίδας μας για να ικανοποιήσει ακροδεξιές εμμονές. Κανείς δεν επιτρέπεται να διασύρει την Ελλάδα για να αποπροσανατολίσει τους πολίτες από τις τραγικές αποτυχίες του. Κανείς δεν επιτρέπεται να μετατρέπει την Ελλάδα σε χώρα-παρία που θα εφαρμόζει επιλεκτικά το διεθνές δίκαιο και τους νόμους.
Την ώρα που η ευρωπαϊκή ηγεσία υποτάσσεται, ουσιαστικά, στην ορμπανική ακροδεξιά, την ώρα που το διαβόητο Νέο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο έχει κολλήσει στους διαδρόμους των Βρυξελλών, κάτι που ομολογεί ανοιχτά ακόμη και ο πρωθυπουργός, την ώρα που όλο και περισσότεροι ευρωπαίοι πολίτες αντιλαμβάνονται τον απάνθρωπο χαρακτήρα του, αλλά και τις καταστροφικές συνέπειες που θα έχει η υιοθέτησή του, η κυβέρνηση Μητσοτάκη μοιάζει να ενδιαφέρεται μόνο για το κομμάτι «μπίζνες με τις Βρυξέλλες»: Μεγάλα συμβόλαια για δομές – μαμούθ στα νησιά, δομές που ούτε η κυβερνητική προπαγάνδα μπορεί να «δικαιολογήσει» την αναγκαιότητά τους.
Και κάπως έτσι, η Ελλάδα του σεβασμού στα θεμελιώδη δικαιώματα, της Ανθρωπιάς και της Αλληλεγγύης μετατρέπεται σε μια χώρα που σκορπά ευρωπαϊκό χρήμα (χρήμα όλων μας, σε τελική ανάλυση) σε μπίζνες με κολλητούς και υιοθετεί απάνθρωπες ακροδεξιές πολιτικές.
Και όλα αυτά σε μια Ευρώπη που δείχνει να ενοχλείται όλο και λιγότερο…